Rhythm and Blues (R&B) is de verzamelnaam voor de muziek van zwarten in de VS tijdens de jaren 1940/1950, waaruit later de doo-wop en rockmuziek is ontstaan. R&B is een begrip dat werd geïntroduceerd door het Amerikaans weekblad voor de muziekindustrie Billboard Magazine. Het blad werd 126 jaar geleden (in 1894 door William Donaldson & James Hennegan) opgericht als Billboard Advertising en wou het begrip “race music”, dat aanstootgevend werd bevonden, vervangen. Uit een allegaartje van uiteenlopende muziekgenres als gospel, boogiewoogie, jazz en blues ontwikkelde zich een nieuw soort van dansbare muziek, die eerst met het racistische begrip "race music" werd omschreven. De typische instrumenten van het genre waren de trompet, de saxofoon en de elektrische gitaar. Als dansmuziek loste de R&B de swing af. De belangrijkste vertegenwoordigers van het genre waren aanvankelijk T-Bone Walker, Muddy Waters en B.B. King. Zij werden opgevolgd door meer door de gospel beïnvloede musici als Aretha Franklin, Ray Charles en Wilson Pickett of door meer naar de rock 'n' roll neigende musici als Fats Domino en Chuck Berry.

To make people DANCE and ENJOY!!...

Koko-Mojo Records maakt deel uit van Rockstar Records Limited (een divisie van de Rockstar Records label group) en is gevestigd in Cork, IE. Lang voordat deze markt werd overspoeld door goedkope copycat-releases van lage kwaliteit, stond Rockstar Records samen met ACE Records en Bear Family Records bekend om hun heruitgaven van hoge kwaliteit, hun “killer- NO-filler” ideologie.

Het doel van Koko-Mojo Records is heel simpel: dansbare muziek uit de jaren 1950 -onder de noemer Blues/R&B- op vinyl uitbrengen! Hun compilaties zijn samengesteld door dj's en hun belangrijkste doel is om je te laten dansen!

Koko-Mojo’s doelstelling om iedereen aan het dansen te krijgen “From Argentina via Los Angeles to Ireland from Blues to Hillbilly and Rockabilly...”, geldt ook voor de R&B compilaties die ze o.a. uitbrengen als “the mojo man special”, waarbij opgemerkt dient te worden dat er een verschil is tussen de originele R&B (een term die uit de jaren 1940 stamt en die staat voor stevige, rauwe muziek) en de hedendaagse (een genre dat er wel wat van wegheeft, maar dat over het algemeen veel zoetsappiger is).

THE ”MOJO” MAN PRESENTS: “KOKO MOJO DINER VOL. 3 – SOUTHERN DINER”

Ook deze compilatie is door de huis DJ, die al heel wat cd’s voor Koko Mojo compileerde, Victor Mac, beter bekend als Little Victor, The Beale Street Blues Bopper en ook DJ “Mojo” Man samengesteld. Mac is een Italiaans-Amerikaanse blues- en rootszanger, gitarist en mondharmonicaspeler, evenals een platenverzamelaar, musicoloog, entertainer, dj en platenproducent. Hij is vooral bekend door zijn samenwerking met Louisiana Red op de albums ‘Back to the Black Bayou’ en ‘Memphis Mojo’.

In 2018 bracht Victor ‘Deluxe Lo-Fi’ uit, opgenomen gedurende een periode van acht jaar met verschillende muzikanten, waaronder de Downhome Kings, Kim Wilson, Big Jon Atkinson, Rusty Zinn, Carl Sonny Leyland, Steve Lucky en Harpdog Brown.​ Het album werd in 2018 in het VK verkozen tot "Album van het jaar" door The Blues Lounge en in Scandinavië door het tijdschrift Blues News.

KMCD #125, The “Mojo” Man Presents: ‘Koko Mojo Diner Vol. 3’ kreeg de extensie ‘Southern Diner’. Hij kreeg de opdracht om nummers te zoeken die verband hielden met “Soul Food”, de typische kruidige etnische keuken van Afro-Amerikanen (lees: zwarte Amerikanen) tijdens de koloniale periode in het Zuiden van de US. Nog méér van zijn opdracht kan je lezen op de binnenzijde van de hoes van de cd.

Laten we op stap gaan om te kijken of Little Victor hierin geslaagd is en, wat de tafel ons biedt. Louis Jordan (1908-1975) leerde muziek maken in de Brinkley Brass Band van zijn vader, muziekleraar en bandleider James Aaron Jordan. Daar begon hij op klarinet en piano, maar altsaxofoon werd zijn belangrijkste instrument. Hier staat hij als eerste achter de potten. We kennen van hem “Nobody Here But Us Chickens”, maar hier staat zijn “Chicken Back” op het menu. The Three Riffs houden liever van goed gebakken “Barbeque Ribs” en Skip Manning van boerenkost als “Ham'n'Eggs”. Wat eet een blues man als Sherman “Blues” Johnson? Blijkbaar vis, “Hot Fish”. We kwamen het Hot Tomatoes Dance Orchestra van leider en oprichter, Ron Cope al een tegen, maar The Counts en hun “Hot Tomatoes” smaakten heel verschillend. Orlando in Florida heeft naast Walt Disney World en andere attracties veel eetgelegenheden, maar voor sommigen is de Maryland Fried Chicken er heel speciaal. The Marylanders beamen dit met een volle mond op “Fried Chicken”. Nog meer kip -de nekken- van Don & Juan op “Chicken Necks” of jazzy “Ham 'N' Eggs” van master Count Basie & His Orchestra. Titus Turner is een “Hungry Man” en John Lee Hookerheeft trek in “Onions”. Booker T’s groene versie op Stax Records in 1962 was er ook heel appetijtelijk. Heel speciaal is wat Cecil Gant doet op de piano boogie “Owl Stew” en de “Chili with Honey” van Danny Bell & The Bell Hops proeft heel erg exotisch. Brownie McGhee staat ook wel eens in de keuken. Hier doet deze blues man het solo en akoestisch en gezellig buiten op “Barbecue any Old Time”. Een gumbo is een stoofpot waarvan het recept in de 18e eeuw in de Amerikaanse staat Louisiana is ontstaan. Het bestaat uit vlees en/of vis, okra, roux, sassafraskruiden en de Cajun holy trinity.Proef “Gumbo” van Shades of Rhythm met Bob Williams of, toch liever kip, dan is er “Chicken Stuff” van Hop Wilson & His Chicks. Bulee Guillard was een Amerikaanse jazz-zanger, songwriter, pianist en gitarist, bekend om zijn vocale zang en woordspel. Hij verkiest op “Eatin' with the Boogie” met zijn gezelschap His Southern Fried Orchestra een gezellige snelle hap en een boogie. Een enchilada is een traditioneel Mexicaans deeggerecht, dat bestaat uit maïstortilla, die wordt bedekt met een saus van tomaat en rode peper. Een enchilada wordt doorgaans gevuld met een combinatie van vlees, kaas, bonen, aardappelen en groenten, en wordt traditioneel geserveerd met guacamole of salsa-saus. Proef die van de giechelende The Scamps op “Enchilada”.Stick McGhee is meestal aan de drank, maar hier gaat hij voor een “Southern Menu”. Genoeg kip! Koolsalade moet onze maak sparen tijdens de jazzy intermezzo van Bill Jennings & Jack McDuff op “Cole Slaw”. Etta “Miss Peaches” James houdt het op “Shortnin' Bread Rock” ook pover. Gaan perziken en shortnin' brood samen, kan je stellen? Nou, Etta “Miss Peaches” James maakt van het oude plantage-volkslied een springend en rockend deuntje. Kid King's Combo daarentegen, laten zich gaan op “Chocolate Sundae” en Cab Calloway heeft ook zo zijn principes, die je kan horen op “Everybody Eats When They Come To My House”. Ook nu nog drie recepten te gaan. Nat ”Mashed Potatoes” Kendrick stelt “Pig Eyes (Part 1)” voor, Robert Johnson vindt ze op “They're Red Hot” te “hot” en Chaz Plus + 2 sluit af met “Soup Bone”

KMCD #125: The “Mojo” Man Presents: ‘Koko Mojo Diner Vol. 3: Southern Menu’ is een compilatiealbum met (opnieuw) 28 originele nummers die al een derde keer over eten, de keuken en andere culinaire gewoontes gaat. Het album archiveert een deel van de geschiedenis van vooral zwarte bewoners in het Zuiden van Amerika. Hun muziek is wat nu wereldwijd vele muzikanten aanvuurt om te spelen en dat wat vele muziekliefhebbers boeit…” (ESC –Rootstime.be)

Eric Schuurmans